De fiscale vaststellingovereenkomst of wel het fiscale compromis

De vaststelling overeenkomst komt in het fiscale echt veelvuldig voor. Bij deze overeenkomst bereiken de belastinginspecteur en de belastingplichtige / de burger overeenstemming over een bepaald groot en indringend probleem. De vaststelling overeenkomst is mede gebaseerd op het civielrecht, het overeenkomstenrecht, fiscaalrecht en het bestuursrecht. Bij een vaststellingsovereenkomst is volgens de Hoge Raad:

“slechts sprake indien een inspecteur en een belastingplichtige een overeenkomst hebben ges loten waarbij zij – zoals het het ontwerpartikel 7.15.1 van het Nieuw Burgerlijk Wetboek is verwoord – ter beëindiging of ter voorkoming van onzekerheid of geschil omtrent hetgeen tussen partijen ter beëindiging of ter voorkoming van onzekerheid of geschil omtrent hetgeen tussen partijen rechtens geldt, een vaststelling aanvaarden, bestemd om ook te gelden voor zover zij van de tevoren bestaande rechtstoestand mocht afwijken”
De fiscale overeenkomst staat in het midden in het krachtenveld van belastingrecht en privaatrecht .

Vrijwel dagelijks worden talloze overeenkomsten tussen inspecteurs en belastingplichtigen gesloten. Dus niet alleen tussen de belastingdienst en grote ( buitenlandse) concerns/bedrijven.

Deze overeenkomst is bij uitstek geschikt om aan onzekerheid een einde te maken en geschillen tussen de fiscus en belastingplichtigen te beëindigen dan wel te voorkomen.

Dit heeft de voorkeur boven een procedure bij de rechter waarbij partijen tegenover staan. De behoefte het conflict aan de rechter voor te leggen zal niet groot

zijn bij het hanteren van dit instrument.

De belastingdienst stelt er prijs op als redelijk en loyaal door de belastingplichtigen te worden aangemerkt.